Izložbu čine fotografije i zvučni zapisi koji nastaju u periodu od 1997. do 2002. godine u nekada razvijenom industrijskom kraju Beograda – Rakovici i predstavljaju prostor delovanja „klinaca iz kraja“ i njihovo sazrevanje obeleženo tadašnjim društveno-političkim dešavanjima.

Fotografija, ovde, postaje medij kojim se arhiviraju impulsi beogradske periferije i dokumentuju različite “dokoličarske” akcije unutar mikrosveta jedne grupe, oivičenog industrijskim postrojenjima, zatvorenim fabrikama, parkovima, soliterima, železničkim stanicama, prugama, diskotekama u kojima odzvanja narodna muzika, parkovima u kraju, grafitima, ulicama, trotorarima, betonom… Usred haotičnosti tadašnje društveno-političke klime, nastaju vizuelni dokumenti, koji na prvi pogled bez reda, kao celina formiraju protivtežu haosu, kojeg su neminovno deo, i svedoče jednostavnijem periodu života – periodu adolescencije. Takav način beleženja se uspostavlja kao pasivni otklon, kreirajući doživljaj zaštićene sredine u kojoj se ne razmišlja o tranziciji koja zatvara fabrike, bombardovanju, klaustrofobiji, političkim dešavanjima i hajpu koji donosi Novi milenijum da će „sutra biti bolje“.